Rozdział 17.

Po obudzeniu mój wzrok automatycznie powędrował ku górze. Mimowolnie się uśmiechnęłam. On jest taki słodki jak śpi. Taki bezbronny. Nawet nie wiem, kiedy moja ręka znalazła się na jego policzku. Lekko musnęłam palcami jego brodę, a na twarzy chłopaka pojawił się uśmiech. ‘’A to świnia’’- Pomyślałam, ale nie przerwałam dotychczasowej czynności. Z uśmiechem mu do twarzy.

-Serio, Carlos? Od kiedy nie śpisz?- Wyszeptałam.

-Od jakiejś pół godziny.- Odszepnął nie otwierając oczu.

-To czemu mnie nie obudziłeś?

-Nie miałem serca. Tak słodko spałaś.

-Dziękuje. Ty też słodko spałeś. A przynajmniej udawałeś. – Fuknęłam.

-Dzięki. Może powinniśmy już wstawać? Jest 8:15, a o 11:00 mamy odprawę. Musimy jeszcze wstąpić do twoich rodziców. Są w pracy.- Nadal szeptaliśmy.

W tym momencie do drzwi zadzwonił dzwonek. Niechętnie zwlekłam się z łóżka i podążyłam w stronę drzwi. Po otworzeniu ich zauważyłam Karolę i Logana. Zaraz.. Co? Co on tutaj robi?

-Logan! Co ty tutaj robisz?- Spytałam wtulając się w niego.

-Przyleciałem razem z Carlosem. Nie mówił Ci?- Odsunęłam się od niego i delikatnie pokręciłam przecząco głową. Wpuściłam ich do środka i poszłam do kuchni, gdzie zrobiłam sobie i Latynosowi śniadanie. Podczas, gdy Carlos znosił nasze walizki, ja poszłam się ubrać. Jako, że była już 9:15 postanowiliśmy udać się do moich rodziców.

-Mamo, Puść mnie… Przecież nie wyjeżdżam na drugi koniec świata.- Ktoś odchrząknął.- To znaczy… Wyjeżdżam.. ale…kurcze..

-No właśnie. Pozdrów brata, jak go gdzieś tam spotkasz.

-Jasne, że pozdrowię. Będę za wami tęsknić.- Wyszeptałam wtulając się w tatę.

-My za tobą też, misiek.- Odpowiedział całując mnie w czoło.

-Sabi, musimy iść.- Usłyszałam głos Logana. Odsunęłam się od taty, a on zwrócił się do Carlosa.

-Opiekuj się tam Naszą Sabinką.

-Tato! Nie jestem małym dzieckiem.- Zarumieniłam się. Carlito uśmiechnął się, objął mnie w pasie i pocałował w czoło.

-Jasne, że będę. Nie wiem co bym zrobił, gdyby coś jej się stało. Tym bardziej z mojej winy.-Powiedział i wyszliśmy z biura, uprzednio żegnając się z recepcjonistką.

                                *9 godzin później*

-Ale tu jest pięknie! Tak bajecznie!- Zachwycała się Karola. Ja tylko chłonęłam wszystko wzrokiem. Nie dałabym rady nic powiedzieć. Jeszcze większą radość poczułam, gdy przed nami ujrzałam dwie znajome mordki. Ruszyłam biegiem przed siebie i wylądowałam w ramionach Jamesa. On mocno mnie do siebie przytulił i wyszeptał:

-Tęskniłem.

-Ja też.. Bardzo.- To samo było z Kendallem. Gdy się od niego odsuwałam, zauważyłam, że James trzyma za rękę ładną dziewczyną. Moją twarz rozjaśnił jeszcze większy uśmiech.

-Jestem Sabina. A ty to pewnie Emma. James dużo o tobie mówił.- Powiedziałam, a Carlos z Loganem na zmianę zaczęli udawać głos Długowłosego.

-Ale ja za nią tęsknię.

-Ile ja bym dał, żeby tu była.

-Ile ja bym dał, żeby poczuć…- Carlito nie dokończył, bo James, czerwony jak burak podszedł do niego, zatkał mu usta i wysyczał:

-Zamknijcie się.- Emma się zaśmiała.

-Ojj tam, czepiacie się. To słodkie.- Pocałowała Jamesa w policzek a ten się wyszczerzył.- Tak, jestem Emma, ale możecie mówić mi Em.

-Karolina.- Powiedziała moja przyjaciółka.

-Miło nam Cię poznać.- Uśmiechnęłam się.

-Mi też. Nawet nie wiesz jak bardzo! Wreszcie jakieś dziewczyny. Trudno jest wytrzymać samemu z tą bandą niewyżytych napaleńców.- Powiedziała, a ja poczułam, że będziemy się dobrze dogadywać.

-Ładnie to tak mówić o swoim chłopaku i przyjaciołach, hmm?- Powiedział James i lekko ukłuł Emmę w bok. Chwilę później obejmował ją ramieniem.  Ani się obejrzałam, a byliśmy w drodze do domu chłopaków. Widziałam, że Carlos się czymś denerwuje. Lekko trąciłam go łokciem. Spojrzał na mnie zdezorientowany.

-Co jest?- Zapytałam szeptem.

-Nie, nic..

-Carlos.. Widzę, że coś Cię gryzie… Powiedz, o co chodzi?

- Sabi, musze Ci coś powiedzieć..-Spojrzał mi w oczy.- Ja…

No i jest kolejny rozdział. Myślałam, że w ferie pisanie będzie mi łatwiej szło, a tu jest zupełnie na odwrót. KOMPLETNIE nie mam czasu. Jeszcze jutro robie urodziny i musze to wszystko przygotować. Kolejny na pewno pojawi się szybciej, a wraz z nim kolejna nowa postać. Taka.. Po prostu, ja sama się jej nie spodziewałam :P. Jak myślicie, co Carlos chce jej powiedzieć? No nic. To do następnego i proszę o komentarze.