Rozdział 15.

                                 *na lotnisku- Godzina 14:05*

-No i ten… Za chwilę będziemy musieli się pożegnać.

-No co ty, James? Myślisz, że nie zauważyliśmy?- Zapytał markotnie Carlos.

-Będę za wami tęsknić.- Wyszeptałam, a pierwsze łzy znalazły się na moich policzkach.

Latynos w momencie znalazł się przede mną. Ani się nie obejrzałam, a już stałam wtulona w niego.

-Nie płacz…Jeszcze się zobaczymy.- Mówił cichym, spokojnym głosem. Odsunęłam się od niego i przytuliłam kolejno Kendalla, Logana i Jamesa. Potem z powrotem wróciłam do Latynosa i stałam wtulona w niego do czasu, aż usłyszeliśmy głos w głośnikach informujący o odprawie. Niechętnie odsunęłam się od chłopaka.

-Carlos, musimy już iść.- Powiedział Kendall, który swoją drogą od wyjścia z domu nie odezwał się ani słowem i ruszył w stronę bramki. Za nim niechętnie ruszyli Logan i James. Carlos spojrzał mi w oczy i jeszcze raz mocno przytulił.

-Dzwoń o każdej porze dnia i nocy.

-Ty też.- Odpowiedziałam cicho. Carlos pocałował mnie w policzek i podążył za chłopakami nie spuszczając ze mnie wzroku. Zanim zniknął za zakrętem pomachał mi, a ja poczułam, że straciłam ich na zawsze. Zrezygnowana odwróciłam się w stronę wielkiego okna. Po chwili, jak samolot zniknął mi z pola widzenia, podążyłam za moją przyjaciółką. Te dwa tygodnie były bardzo urozmaicone. Pomyśleć, że jeden koncert, jedna chwila uświadomiła mi tak dużo rzeczy. Że ta jedna chwila dała mi czterech wspaniałych przyjaciół. Gdyby nie ona, nie dowiedziałabym się, z jakim debilem chodziłam. Mogę za to wszystko jedynie dziękować i prosić o to, bym została zapisana w ich pamięci, jako ktoś więcej niż jedna z ich fanek. Nie chodzi o to, że źle traktują fanów. Co to, to nie. Chodzi o to, że do fanek nie dzwoni się z głupim pytaniem, co jadła na obiad. Miejmy nadzieje, że utrzymamy kontakt…

                                                  *Kilka dni później*

                                                   *Oczami Carlosa*

Niektóre znane osoby po koncercie idą spać. Inne idą opić udany występ. Mi od kilku dni wystarczy wygodna kanapa i głos ukochanej osoby w słuchawce.

-Hej Carlos, jak tam po koncercie?- Uśmiechnąłem się na dźwięk jej głosu. Rozłożyłem się wygodnie i odpowiedziałem:

-Cześć mała.- Oczyma wyobraźni zobaczyłem Sabinę wywracającą oczami.- Jestem wykończony.

-Nie odpowiem na to, bo musiałabym Cię urazić. Występ się udał?

-Dobrze robisz. Według mnie nie było źle. Ale to tylko i wyłącznie moje zdanie.- Ziewnąłem.

-Jasne, jasne. Na pewno było świetnie. Może idź się połóż, co? Słyszę, że jesteś zmęczony.

-Wolę pogadać z tobą. Nie widzieliśmy się siedem dni, a ja już tak cholernie tęsknie!- Jęknąłem.

-Wiem co czujesz. Mam tak samo. To jest już uzależnienie.- Lekko się zaśmiała.

-Mi to uzależnienie jakoś specjalnie nie przeszkadza.

-Mi też nie. A teraz naprawdę idź się połóż. Słyszę, że jesteś wykończony.

-Ale…-Chciałem zaprotestować, lecz dziewczyna mi przerwała.

-Nie ma żadnego ‘’Ale’’. Jutro masz kolejny koncert, a jak tak dalej pójdzie, to nie wstaniesz z łóżka.

-No dobra.- Mruknąłem zrezygnowany.- No więc dobranoc, śpij dobrze i śnij o mnie.

-Zdecyduj się.- Zaśmiała się i mogę się założyć, że wystawiła język.

-No dzięki! Jesteś bardzo miła.- Burknąłem.

-Szczycę się tym.- Zaśmiała się.- A teraz naprawdę dobranoc. Między nami zapadła cisza, lecz żadne z nas się nie rozłączało.

-Sabi, dlaczego się nie rozłączasz?- Podniosłem brwi do góry.

-Bo to ty masz się rozłączyć.

-Nie, to ty się rozłącz.

-Nie, ty.

-Nie, ty.

-Wiesz, że zachowujemy się jak w jakiejś badziewnej telenoweli?- Zaśmiała się.

-Szczegół.- Wyszczerzyłem się.

-Tak, tak. Naprawdę kończę. Dobranoc.- Dziewczyna się rozłączyła.

-Dobranoc.- Powiedziałem i uśmiechnąłem się sam do siebie.

______________________________________________________________________________ 

No i jest kolejny rozdział! Jest nudny jak flaki z olejem ._. kompletnie nie wiedziałam co napisać! A do tego ten koncert Justina i kombinowanie biletów…Ale udało się! 25 marca jadę na koncert jednego z pięciu moich przyszłych mężów! Mam tyle nominacji O_O Bardzo wam dziękuje! Postaram się jak najszybciej ogarnąć to wszystko. Btw 24 KOMENTARZE?! Mówiłam wam jak bardzo was kocham? Karola.. Ten twój komentarz był genialny! Musisz częściej takie pisać! Ostatni raz powrócę do rozdziału i powiem, że jest straaaasznie oklepany. No ale nic. Nie obrazicie się, jeśli napisz ‘’kilka tygodni później’’? naprawdę nie mam pomysłu na to ,co mogłoby stać się w trasie. Proszę o komentarze. Jeśli chcecie możecie podawać mi swoje GG lub TT aby was informować o rozdziałach ^^ się rozpisałam O_O do następnego.