Rozdział 23.

                                            *Oczami Sabi*

Odwróciłam się, a moja mina gwałtownie zrzedła. Nie wiedziałam jak się zachować.  Czułam się strasznie niezręcznie.

-Świetna bluzka.

-Dzięki.- Spuściłam wzrok. Chłopak do mnie podszedł..

- Mała.. Naprawdę bardzo cię przepraszam. To nie miało tak wyjść.

- Co za zaskoczenie- Udałam zaskoczoną.- Jednak wyszło.

- Sabi.. Wiem, że to może cię boleć. Proszę, daj mi to wytłumaczyć…- Posłał mi proszące spojrzenie.

-Carlos. Ty zdradziłeś ze mną swoją dziewczynę. Tutaj nie ma nic do tłumaczenia.- Usiadłam na moim łóżku, nie utrzymując kontaktu wzrokowego. Starałam się, by mój głos brzmiał pewnie i abym odnosiła wrażenie zupełnie niezainteresowanej.  W tym przypadku uczucia wolałam pozostawić w środku.

-Ale Sabi…- Kucnął przede mną i złapał mnie za rękę, lecz natychmiast ją wyrwałam.

- Wracaj do Swojej dziewczyny.- Powiedziałam oschle.

-Ale to nie tak..- Ponownie próbował mi to wytłumaczyć, a ja poczułam nieprzyjemny skurcz w brzuchu.

-Proszę cię Carlos, idź.- Wyszeptałam.

-Przepraszam…- Latynos spełnił moją prośbę. Pozostawił mnie ze szklącymi się oczami i jeszcze większym mętlikiem w głowie.

    

                                           *…*

Atmosfera przy stole była strasznie napięta. Nikt się nie odzywał. Carlos wpatrywał się z Sabinę, ona próbowała tego nie zauważać. Karola, nieco uspokojona po wcześniejszej rozmowie z Blondynką, przyglądała się Loganowi. Szatyn jednak zdawał się tego nie zauważać. Ostro flirtował z Sabiną, dziewczyna jednak nie miała humoru.  Myślami była gdzieś daleko. Reszta nie miała pojęcia, o co chodzi. Nie wiedzieli co się wydarzyło.

Mogli się jedynie domyślać.

                                     *Sabina*

Nie miałam zamiaru odezwać się do Carlosa. Nie po tym co zrobił. Nie miałam też siły na tą całą grę z Loganem. Chłopak jeszcze nie wiedział o wydarzeniach z poprzedniego ranka. Może to i lepiej..

W pewnym momencie Logan objął mnie ramieniem i ‘zalotnie’ wyszeptał do ucha:

-Co się stało mała..?

-Później ci powiem.- Odszepnęłam, na co chłopak tylko pocałował mnie w policzek. Usłyszałam dźwięk odsuwanego krzesła i mogłam tylko obserwować, jak Karola wybiega z jadalni na taras. Przeklęłam siebie w myślach i spojrzałam na zdezorientowanego Logana. Szatyn patrzył na szklane drzwi, w których przed chwilą zniknęła moja przyjaciółka. Popatrzyłam po twarzach zebranych, każdy patrzył się na Logana. On jednak nie zwracał na to uwagi.  Ta cisza stawała się coraz bardziej uciążliwa. James wyszedł do kuchni, a po chwili wrócił z jajkiem. Zaczęłam przyglądać mu się z zainteresowaniem. Długowłosy delikatnie rzucił jajkiem w stronę Logana.  Przedmiot, którego normalni ludzie używają do jedzenia, rozbił się centralnie na głowie Hendersona, który w tym momencie rozglądał się zdezorientowany po kuchni. Położył rękę na głowie, a gdy dotknął kleistej mazi skrzywił się i spojrzał na Jamesa.

-Dlaczego to zrobiłeś?- Wysyczał.

-Biegnij do niej idioto!- Krzyknął Maslow, a Loganowi nie trzeba było dwa razy powtarzać. Ruszył w stronę drzwi na taras, za którymi po chwili zniknął.

                                               *Logan*

Po jakimś czasie bezczynnego wpatrywania się w drzwi balkonu poczułem na głowie lekkie stuknięcie. Zdezorientowany skierowałem rękę w tamtą stronę i poczułem dziwną, kleistą maź. Gdy wyczułem wśród tego jakieś dziwne łupinki domyśliłem się, co się właśnie stało. Skierowałem wzrok pełen pretensji na winowajcę.

-Dlaczego to zrobiłeś?- Wysyczałem, choć w głębi duszy śmiałem się jak idiota.

-Biegnij do niej idioto!- Krzyknął, a mnie nie trzeba było dwa razy powtarzać. Skierowałem się w stronę szklanych drzwi. Po wyjściu na zewnątrz ujrzałem Karolę stojącą tyłem do mnie, opierającą się o barierkę. Bez słowa ruszyłem w jej stronę.

I ciąg dalszy nastąpi. :P Jak myślicie, co stanie się dalej?

Czekam na wasze spekulacje. Uwielbiam je czytać. I ponownie zwracam się do Nattalie Henderson: Nie miałam tego na myśli. Chodziło mi o to, że ten wątek się nie spodobał, czy coś. Nie umiem tego wytłumaczyć :D  I jak najbardziej prowadź te swoje spekulacje.  Uwielbiam je czytać, więc wszystkich z was do nich namawiam. No i do komentowania też. Ale się rozpisałam :O  Napiszę jeszcze, że strasznie was przepraszam, że tak długo nie dodawałam rozdziału! Ale był ten Koncert, teraz święta, po prostu nie miałam czasu. Kolejny pojawi się zdecydowanie szybciej! Do następnego ;3

Caroline xo   Cholernie miło mi to czytać ;3