Rozdział 27

                                                  *Reach*

Odłączyliśmy się od grupy i wolnym krokiem, trzymając się za ręce ruszyliśmy w stronę mojego domu. Zastanawiałam się jak zacząć temat, który męczył mnie od dzisiejszej gry w piłkę. Z jednej strony nie chciałam go zaczynać, z drugiej zaś wiedziałam, że powinnam. Szliśmy w ciszy. Nawet mnie to cieszyło, mogłam spokojnie pomyśleć. Miałam coraz więcej wątpliwości. Z moich rozmyśleń wyrwał mnie głos Carlosa:

-Co tak ucichłaś?
Spojrzałam na niego. Zastanawiałam się jak sformułować pytanie. Nie chciałam go o nic podejrzewać, ale jego dzisiejsze zachowanie mówiło samo za siebie.
-Co zaszło między tobą, a Sabiną?- Chłopak widocznie się zmieszał.
-Nic nie zaszło..

-Carlos, nie jestem głupia. Widziałam, jak się dzisiaj zachowywaliście.
- No ale.. kurcze.. nic nie zaszło.- Spuścił wzrok. Nie znałam go od dziś. Wiedziałam, że coś ukrywał. Doszliśmy do mojego domu. Stanęłam przed drzwiami i skrzyżowałam ręce na piersiach.
-Mógłbyś mnie chociaż nie okłamywać.

-No, okey.- Westchnął- Możliwe, że… ją pocałowałem.
-Pocałowałeś?- Nie umiałam w to uwierzyć.

-Tak, pocałowałem. Nie wiń jej za to. To jest tylko i wyłącznie moja wina.- Przygryzł wargę.- Przepraszam.
-Kochasz ją?- Wbił we mnie swój wzrok. Chyba zaskoczyło go moje pytanie. Nic nie mówił. Wzięłam to za odpowiedź.- To dlaczego nic z tym nie zrobisz?
-Co?- Patrzył na mnie szeroko otwartymi oczami.
-Zapytałam, dlaczego nic z tym nie zrobisz?- Wzruszyłam ramionami.
- Bo... no… Jesteś ty. A Sabiny jakoś do mnie nie ciągnie.- Podziękowałam mu w duchu. Wreszcie był ze mną szczery!
- Warto zaryzykować. A mnie już nie ma.- Poklepałam go po ramieniu.
-Co masz na myśli?- Zmarszczył brwi.
-To koniec.- Ponownie wzruszyłam ramionami.

-Zrywasz ze mną?- Spojrzał na mnie zaskoczony.
-Można tak powiedzieć. Przyjaciele?- Wyciągnęłam rękę w jego stronę. Nie chciałam stracić z nim kontaktu.
-Przyjaciele.- Delikatnie się uśmiechnął i- ku mojemu zdziwieniu- przytulił mnie.
-Powodzenia z Sabiną.
-Przyda się.
Posłałam mu uśmiech i weszłam do domu, by ochłonąć po tym dniu.  Przy okazji potrzebowałam spokoju, by oswoić się z niektórymi faktami.

                                           *Carlos*
Wszedłem do domu i skierowałem się w stronę pokoju Kendalla. Koniecznie musiałem z nim porozmawiać. Bez pukania- z resztą jak zwykle- wbiłem do jego pokoju i usiadłem na łóżku. Mój przyjaciel patrzył na mnie zdezorientowany.
-Mógłbyś mi powiedzieć co to było?
-Właśnie wbiłem do twojego pokoju?- Odpowiedziałem pytaniem na pytanie. – Mniej- więcej. Opowiadaj.
-O co ci chodzi?-  Schmidt najwyraźniej nie ogarniał, bo patrzył na mnie jak cielę na malowane wrota.
-Jak tam ci się dzisiaj rozmawiało?- Przekręciłem oczami.
-A po co ci to wiedzieć? Ty mi lepiej powiedz co dobrego odstawiasz.  Dlaczego ją pocałowałeś?- Usiadł koło mnie.  Wiedziałem, że ten temat mnie nie ominie.
-Chwila słabości..

-To nie był pierwszy raz.- Spojrzał na mnie jak na idiotę. Właśnie tak się teraz czułem.
-Ona mi się podoba, okey?
-To wiem. W takim razie, dlaczego jesteś z Reachel?- Kendall brnął dalej.
-Już nie jestem.- Posłał mi pytające spojrzenie.- Zerwała ze mną. Zapytała o to, co zaszło między mną i Sabiną, a potem samo się potoczyło.- wolałem nie wgłębiać się w szczegóły.

-To może nawet lepiej.  Będziesz mógł wreszcie przeprosić Sabinę. Wiesz jak ona się czuje?
-No właśnie nie wiem. Nie chce ze mną rozmawiać.- Przekręciłem oczami.- Porozmawiajmy o tobie. Jak rozmowa z Julią?
-Dziwisz jej się? A rozmawiało się świetnie. Nic więcej ci nie powiem.- Zaśmiał się.
- Kendall się zakochał?- Poruszałem brwiami i wyszczerzyłem się.
-Jak dziecko, jak dziecko.- Pokręcił głową z dezaprobatą.
-To znaczy tak?

-A idź mi stąd.- Zaśmiał się i wypchnął mnie za drzwi.
Skierowałem się w stronę pokoju zamieszkiwanego przez moją przyjaciółkę. Delikatnie zapukałem, a gdy usłyszałem charakterystyczne ‘’proszę’’ lekko uchyliłem drzwi. Sabi leżała i czytała książkę.

-Mogę?

___________________________________________________________________________

Jest kolejny… I jak? Co wy na to? Nie będę się rozpisywać. Dziękuję za wszystkie komentarze i ponad 6000 wyświetleń. Jeżeli ktoś chciałby być informowany o rozdziałach, to podawajcie swoje GG, TT, czy co tam chcecie ;) Do następnego ;***