Rozdział 38

Na początku jego usta niepewnie otarły się o moje, lecz chwilę później, gdy powtórzyłam jego ruch, odważniej wpił się w moje wargi. To tak powinien wyglądać nasz pierwszy pocałunek. Zarzuciłam mu ręce na szyję, a on wplótł palce w moje włosy. Czułam się, jakbym całowała się po raz pierwszy. Wspaniałe uczucie. Po chwili się od niego odsunęłam. Byłam lekko oszołomiona, ale czułam się niesamowicie. Carlos radośnie się uśmiechnął i delikatnie cmoknął mnie w policzek, a potem szyję, po czym mocno mnie przytulił. Wtuliłam się w niego i mruknęłam.
-Mmm.. Świetne urodziny..
Na jego słowa delikatnie się uśmiechnęłam.
Chwilę później do pokoju wbiegła zdyszana Karola. Odsunęłam się od Latynosa i wstałam, po czym mocno przytuliłam moją przyjaciółkę.
-Jak dobrze, że nic ci nie jest..- Wyszeptała.

Teraz, jak było po wszystkim emocje, które dotąd się we mnie gromadziły wyszły na wierzch. Zaczęłam płakać, a moja przyjaciółka starała się mnie uspokoić. Gdzieś w tle słyszałam uwagi chłopaków na temat wyglądu Carlosa, ale nie zwróciłam na to zbytniej uwagi. Na ramieniu poczułam dłoń jednego z moich przyjaciół. Muszę przyznać, że niechętnie, ale odsunęłam się od Karoli i ani się nie obejrzałam, a byłam przyciskana do torsu Logana. Poddałam się temu. Jakiś czas później zeszliśmy na dół, a moi przyjaciele poprosili o wyjaśnienia, dotyczące ostatnich wydarzeń. Nie miałam ochoty o tym mówić, więc podziękowałam Carlosowi w duchu, gdy zaczął opowiadać. Położyłam głowę na jego ramieniu i przymknęłam oczy, a on mnie objął. Kiedy on opowiadał o wszystkim co się działo moje oczy stawały się coraz cięższe i otwierałam je coraz rzadziej. W końcu wykończona wydarzeniami dzisiejszego dnia zasnęłam.

                                  *Carlito*
Po skończonej opowieści spojrzałem na Sabi. Nadal spała. Pożegnałem się z przyjaciółmi, którzy też zbierali się do spania i delikatnie wziąłem blondynkę na ręce. Ona spojrzała na mnie zdezorientowana, a ja skierowałem się w stronę jej pokoju. Po wejściu do tego pomieszczenia położyłem Sabi na łóżku. Rozłożyła się i wtuliła w poduszkę. Nachyliłem się i pocałowałem jej policzek, po czym odwróciłem z zamiarem wyjścia, lecz cichy głos Sabi powstrzymał moje zamiary.
-Zostań..
Nie musiała długo mnie prosić, okrążyłem jej sporawe łóżko i położyłem się z drugiej strony. Ona sennie przysunęła się do mnie i położyła głowę na moim torsie. Uśmiechnąłem się.

-Dobranoc skarbie..
Nie zdziwiłem się, gdy nie usłyszałem odpowiedzi. Pocałowałem ją jeszcze w czubek głowy. To były niezapomniane urodziny.

                                            *Sabi*

-Do kiedy macie wolne?- Usiadłam koło Kendalla.
-Do niedzieli. Później zaczynamy pracę na planie.- James odpowiedział na zadane przeze mnie pytanie.
-Nie sądzicie, że wypadałoby zrobić Carlosowi tą imprezę urodzinową?
Blondyn spojrzał w moją stronę.
-Sądzimy. Ale kiedy?

-Teraz nie będzie czasu, później praca. Z Julią umówiłeś się na sobotę, więc ona wypada.- Utkwiłam w nim swój wzrok.
-Moglibyśmy to zrobić za tydzień. Weekend mamy wolny, więc nie ma problemu. Ale..Czekaj.. Skąd wiesz, że umówiłem się z nią na sobotę?- Badawczo na mnie spojrzał, na co tylko się wyszczerzyłam. Zostawiłam pytanie bez odpowiedzi.
-To co? Sobota?
Kendall i James pokiwali głowami.
-Wszystko zostaje tak jak wcześniej, pozostaje tylko poinformować Karolę i Logana. Zajmę się tym. – W momencie, w którym skończyłam to zdanie do pokoju wszedł zaspany Carlos. Delikatnie się do niego uśmiechnęłam, a on usiadł koło mnie na kanapie i cmoknął w policzek. Spojrzał po twarzach naszych przyjaciół, a na końcu utkwił swój wzrok we mnie. Zapytał lekko zachrypniętym głosem:
-O czym tu tak rozmawiacie beze mnie?
-O niczym.- Wzruszyłam ramionami. Latynos delikatnie zmrużył oczy, na co niewinnie się uśmiechnęłam. –A może jesteś głodny? Zrobiłam tosty.

__________________________________________________________________________________

Wybaczcie, nie umiem opisywać takich scen. Jak się podoba? Kolejny będzie w niedzielę. I chciałabym z góry przeprosić, jeśli jakiś rozdział nie pojawi się w umówionym dniu. Tracę poczucie czasu :P

Wiktoria Kaczmarek - Tym razem nie! :)

myheroislogan - Przeżyłaś! Ale było blisko, biorąc pod uwagę.. wydarzenie w pociągu xD

Do Następnego <3