Rozdział 49.

Staliśmy przed studiem nagraniowym. Przed studiem, w którym oni zazwyczaj nagrywali. Nie rozumiałam, o co mu chodziło. Po co on mnie tu przywiózł?

- Chodź do środka.- Złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę wejścia.

Po wejściu do budynku rozejrzałam się. Jeszcze nigdy tu nie byłam, a jako taki wygląd mogłam jedynie składać podczas oglądania filmików, które chłopcy wstawiali na Instagrama, Keeka czy Vine. Wnętrze robiło ciekawe pierwsze wrażenie. Było tu bardzo przytulnie. Ciemne kanapy doskonale pasowały do kremowych ścian. Wyglądały też na bardzo wygodne.

-Co chcesz do picia?- Chłopak podszedł do baru i spojrzał na mnie wyczekując odpowiedzi.
-Nie chcę.- Odpowiedziałam lekko się uśmiechając.
Chłopak przekręcił oczami.
-Pytałem co chcesz, a nie czy chcesz. – Zaakcentował odpowiednie słowa.
- Możesz wziąć wodę.- Dałam za wygraną i obserwowałam Latynosa. Wziął z mini barku dwie wody, a następnie ponownie podał mi rękę kierując się w stronę jednego z pokoi na dość długim korytarzu. Lekko otworzył drzwi i ruchem ręki kazał mi wejść pierwszej. Zrobiłam to i szeroko otworzyłam oczy. W tym pokoju było kilkanaście, jak nie więcej instrumentów! Powoli zaczynałam rozumieć o czym mówił mój chłopak.
-Obiecałem ci, że nauczę cię grać na perkusji. Dzisiaj mam zamiar trochę cię do tego przygotować. Pokazać o co w tym chodzi.

Wyszczerzyłam się. Pamiętał! Pociągnęłam go lekko za rękę, chcąc zbliżyć się do instrumentu, jednak Carlos skutecznie mi to uniemożliwił. Przyciągnął mnie do siebie i położył dłonie na moich biodrach. Cmoknął mnie w nos, na co nie sposób było się nie zarumienić. Zawsze tak reagowałam, a on doskonale o tym wiedział.

-Może najpierw pokażesz mi tę twoją teczkę?

Westchnęłam.
-Ale tam nie ma czego oglądać, Carlos.

-To tym bardzie możesz mi to pokazać.- Uśmiechnął się i już chwilę później siedziałam koło niego na kanapie.

-Dlaczego aż tak bardzo ci na tym zależy?

-Nie mam pojęcia.- Uśmiechnął się.- Po prostu chcę wiedzieć o tobie jak najwięcej, a to jest tym, co lubisz robić. Zależy mi na tym, żeby zobaczyć co ci siedzi w głowie podczas rysowania, rozumiesz.

-To są tylko szkice. Nic wielkiego.

-Zaraz zobaczymy.- Przejął ode mnie teczkę i jednym ruchem zdjął z niej gumkę. Wyciągnął niemały plik kartek i zaczął powoli je przeglądać. Każdą oglądał dokładnie, jakby były czymś nadzwyczaj cennym. Czułam się dziwnie, nikt oprócz Karoli nie przeglądał wcześniej zawartości tej teczki. Było tam wszystko; od zwierząt, przedmiotów, przez krajobrazy, na przyjaciołach i idolach kończąc.  Mimo wszystko jednak zdziwiłam się, gdy zobaczyłam podobiznę śpiącego Carlosa na jednej z kartek. Szkice z nim w roli głównej starałam się wczoraj odkładać. Ten jeden musiał mi się najwyraźniej zapodziać. Czekałam na reakcje Latynosa, ten jednak jedynie się wyszczerzył. Cieszyłam się, że tego nie skomentował. Samo przeglądanie trochę mu zajęło. Podczas tej czynności ja siedziałam i nie miałam pojęcia co zrobić. Zauważalnie odetchnęłam z ulgą, kiedy już odłożył cały plik kartek na kanapę koło nas.

-One są niesamowite, mała. – Powstrzymałam się od złośliwego komentarza, na temat owej ‘’małej’’.

-Dziękuję, ale nie wydaje mi się.- Mimo wszystko delikatnie się uśmiechnęłam.

-Masz talent..- Mocno mnie przytulił. Automatycznie się w niego wtuliłam.

-Nie, nie mam. Czy możemy zając się tą perkusją?

-Wedle życzenia. – Odsunęłam się od niego niczym oparzona i chwilę później znalazłam przy perkusji. Carlos się zaśmiał.

-Nie spodziewałem się aż takiego entuzjazmu z twojej strony.

-A jednak. Możesz mi już powiedzieć co i jak? – Zawsze należałam do osób niecierpliwych, tym bardziej, jeśli zależało mi na czymś tak bardzo jak teraz.

-A nie chcesz się może napić?- Przysunął sobie stołek koło mnie.
-Nie dziękuję. Chciałabym tylko, żebyś powiedział mi co mam robić.

-A mogę przed tym zadać ci jeszcze jedno pytanie?

-Jeśli zaraz po tym zaczniemy to tak, byleby szybko.- Wyszczerzyłam się.

-Dlaczego zostawiłaś najciekawsze szkice w pokoju?
Uśmiech automatycznie zszedł z mojej twarzy.

-Jak je znalazłeś?

Co tu dużo mówić. Jak się podoba?  Kolejny pojawi się w sobotę i to będzie ostatni raz, kiedy notki pojawiają się tak regularnie. Do napisania ;)

~MyheroisLogan - Nie wróciłaś ._. Czekałam na Ciebie!